بر اساس صورت‌های مالی منتشرشده، زیان انباشته بانک آینده تا پایان آذر سال گذشته به حدود 426 هزار میلیارد تومان رسیده است — رقمی معادل سه برابر سود خالص بانک ملت در همان دوره.
علاوه بر این، بانک آینده بیش از 314 هزار میلیارد تومان بدهی به بانک مرکزی دارد؛ عددی حیرت‌انگیز که 25.8 درصد از کل پایه پولی کشور را تشکیل می‌دهد.
به‌عبارتی دیگر، یک‌چهارم از کل پول در گردش کشور در گروی بدهی‌های یک بانک خصوصی است؛ وضعیتی که به‌روشنی نشان می‌دهد چرا فشارهای تورمی و رشد نقدینگی در سال‌های اخیر مهارشدنی نبوده است.
با این حال، مدیرعامل جدید بانک آینده در نخستین اظهارات خود وعده داده است که با جذب سرمایه و اصلاح ساختار مالی، سرمایه بانک را تا سقف 200 هزار میلیارد تومان افزایش دهد. اما پرسش اصلی اینجاست: این سرمایه از کجا تأمین خواهد شد؟ آیا سهامداران عمده توان یا تمایل تزریق چنین رقمی را دارند؟ یا بار دیگر قرار است هزینه اشتباهات و فسادهای مدیریتی گذشته از جیب مردم و منابع عمومی پرداخت شود؟
کارشناسان اقتصادی هشدار می‌دهند که بدون شفاف‌سازی درباره منشأ زیان‌ها، بازپرداخت بدهی‌ها به بانک مرکزی، و نحوه اصلاح ترازنامه، وعده‌های افزایش سرمایه بیشتر به یک نمایش تبلیغاتی شبیه است تا راه‌حل واقعی.
در حالی که نظام بانکی کشور با چالش ترازنامه‌ها روبه‌روست، پرونده بانک آینده می‌تواند به نمادی از سوءمدیریت، نظارت ناکافی و ضعف حاکمیت شرکتی در بانک‌های خصوصی بدل شود — مگر آنکه این‌بار، اراده‌ای واقعی برای اصلاح ساختاری وجود داشته باشد، نه صرفاً وعده‌ای دیگر برای فراموشی بحران.
0 دیدگاه